
فانوس راه
شهیدحسن باقری
سال آخر دبیرستان که بود یک شب با غریبه ای آمد خانه، شام به او داد و حسابی ازش پذیرایی کرد می گفت: از شهرستان آمده فردا صبح کار اداری اش را انجام می ده و می ره. پسرم دلش نیامده بود بنده خدا گوشه خیابان بخوابه به بزرگی دلش غبطه خوردم.
«کتاب یادگاران ، خاطرات شهید حسن باقری»
شهیددکتر مجید شهریاری
توی محل کار ده ساعت کار می کرد اما هفت ساعت به عنوان ساعت کاری می زد، می گفت فکر می کنم فلان کار شخصی هم کرده ام و اینطور مقید بود در حساب کتاب بیت المال. شب ها هم کالا، نذورات و هدایا را بر می داشت می برد برای فقرا.
«کتاب شهید علم، ص75 و 116»
فصلنامه نجد شماره18پاییز95
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط معرفت در 1395/09/09 ساعت 10:45:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید