1. در بین سخنان اعضای این خانواده تعبیراتی چون: «به من چه» و «به تو چه» وجود ندارد، چون همه احساس مسئولیت می کنند.

2. نسبت به یکدیگر شرم مسموم ندارند، یعنی خواسته های طبیعی خود را بدون نگرانی یا خشونت ابراز می کنند.

3. نسبت به سلامتی روحی و جسمی یکدیگر مراقبت دارند و دائماً جویای احوال و سلامت یکدیگرند.

4. همه افراد خانواده مثبت اندیشند و احساس پیروزی دارند.

5. افراد این خانواده علاقه، عشق و صفا را به یکدیگر هدیه می دهند و دائماً به فکر خوشحال کردن یکدیگرند.

6. در صورت بروز مشکل به جای دنبال مقصر و گناهکار گشتن، به دنبال راه حل هستند.

7. زن و مرددرکنار یکدیگر نه روبروی یکدیگر و یکدیگر را یار می دانند نه رقیب.

8. یکدیگر را در نزدیکی به خدا و بندگی یاری می رسانند.

9. افراد یکدیگر را محرم اسرار خود می دانند و از یکدیگر انتظار بی جا ندارند.

10. خاطرات تلخ را فراموشمی کنند و بیشتر لحظات شیرین زندگی خود را مرور می کنند.*

* مدیریت خانواده 3، مهدی نیلی پور

                                               فصلنامه نجد شماره23بهار97