یک، دو، پنج یا همان 125 شماره ای آشنا برای همه است، شماره ای که در مواقع بحرانی بلافاصله با آن تماس می گیریم و دریادلان حوادث را برای رفع مشکل می طلبیم. کسانی که با عشق کار می کنند، شاغلانی که شغلی همراه با اضطراب و استرس و نگرانی به همراه تلخی و شیرینی های خاص دارند.

روز هفتم مهرماه روز آتش نشان است، کسانی که طبق حدیث پیامبر(ص) که فرمودند: «الکاد علی عیاله کالمجاهد فی سبیله» برای بدست آوردن رزق و روزی خانواده شان در جهاد هستند، همان هایی که هم از سلامت افراد حفاظت می کنند هم برای حفاظت اموال شخصی و عمومی افراد جامعه در تلاشندو چه بسا همچو شهدای حادثه 30 دی 95 می سوزند تا دیگران سالم بمانند و جان خود را در راه خدا برای خدمت به خلق خدا فدا می کنند.

آتش نشانی در ایران حدود 150 سال قبل تأسیس شده و در زمان قاجاریه به آتش نشانی اطفائیه و به آتش نشان اطفائیه چی می گفتند. آتش نشان ها با عشق به وظیفه شان عمل می کنند و در هر حادثه ای اعم از اینکه کسی در ته چاه دچار گازگرفتگی شود یا در آسانسور گیر افتد یا حیوان وحشی و موذی به محل زندگی انسانها وارد شود یا خودرویی دچار حریق و آتش سوزی شود و یا اینکه عده ای در سیل گیر افتند و یا اینکه عده ای دچار زلزله شوند و یا هر جایی دیگر که نیاز به امداد و نجات باشد، حضور دارند و یاری می رسانند.      يادشهداي آتش نشان بخير

فصلنامه نجد شماره بيست ويكم پاييز96