میوه نارنگی کوچکتر از نارنج بوده و بسیار خوش طعم و گاه شیرین و گاه ترش و شیرین می باشد. میوه نارنگی رسیده، پوست لطیف و نرمی دارد که به آسانی از قسمت خوراکی میوه جدا می شود و بهترین نوع نارنگی متعلق به ناحیه بم کرمان است درخت نارنگی به وسیله کاشتن تخم بوجود می آید و به درخت نارنج بیشتر پیوند زده می شود.

طبیعت نارنگی سرد وتر است و به علت داشتن ویتامین ث مفرح قلب بوده و می تواند اعمال قلب را تنظیم کند. نارنگی مسکن خوبی برای سلسله اعصاب است و خوردن آن به افرادی که دچار سرگیجه هستند توصیه می شود.

نارنگی چسبندگی خون را معالجه می کند در نتیجه تصلب شرائین، ورم جدار ورید و سیاه شدن شریان، فلج ناقص و آنژین را درمان می کند. این میوه خون را تصفیه و زیاد می کند. فرو نشاننده حرارت معده و کبد است. بخاطر داشتن میزان فسفر و کلسیم بالا، نارنگی یکی از میوه هایی است که در تشکیل استخوان و اسکلت بدن موثر است.

از پوست نارنگی اسانس معطر می گیرند که ضدعفونی کننده بوده و در ساختن ادکلن و مرهم های ضدزخم بکار می رود این اسانس همچنین می تواند میکروب های مننژیت و حصبه را نابود سازد. از پوست خارجی نارنگی برای معطر ساختن غذا و شربت های دارویی و غیردارویی و ترشی ها و مرباها استفاده می شود. در نزد ایرانیان رسم است که پوست نارنگی را در کنار منقل یا بخاری یا اجاق گاز می گذارند تا بر اثر سوختن محیط خانه معطر شود. رگه تلخی که در نارنگی مزه می شود یکی دیگر از محسناتش است زیرا این تلخی مربوط به یک ماده موثر است که اشتها را باز می کند و به همین جهت است که غذاشناسان توصیه می کنند همیشه نارنگی را قبل از غذا میل نمایند تا معده شما برای قبول و هضم آن آماده شود. نارنگی به خاطر فسفر زیاد و ویتامین های فراوان باعث تقویت حافظه و هوش نیزمی شود.

برای مبارزه با انگل های معده و روده بایستی مرکبات را با پوست له کنید و بعد در شربت عسل خیس نموده و در صافی بریزید و با فشار، شیره آن را گرفته و شب قبل از خواب بنوشید. این میوه برای رفع بی اشتهایی و کاهش گرمای غریزی بدن نیز مفید است.

 فصلنامه نجد شماره13زمستان 93