نرجس زارع

سخن از بخشش است. بخشش!
آنجاکه آیه «و آت ذالقربی حقه1» نازل می شود جبرئیل عرضه می دارد فدک را به فاطمه عطا کن. کدام فدک؟ همان فدکی که چراغی شد همیشه روشن تا دوست و دشمن فاطمه را به تاریخ بشناساند همان فدکی که به خاطرش پهلوئی شکست، سینه ای مجروح گشت، صورتی کبود شد بازوئی ورم کرد. سرزمینی که خدا دستور فرمود تنها به دست پیامبر و یار باوفایش فتح شود. سرزمینی آباد در سراشیبی خیبر با چشمه ای پرآب و منطقه وسیع کشاورزی، قلعه ای مهم و نخلستانهای سرسبز.
تاریکی شب بود و قلعه ای بلند و دو مرد. علی پا بر شانه پیامبر نهاد. با معجزه الهی از دیوار قلعه فدک بالا رفت آنگاه که بر فراز دیوار قرار گرفت روبه اهل قلعه اذان گفت و صدا به تکبیر بلند نمود. یهودیان که از شنیدن خبر فتح خیبر شبی سراسر اضطراب را می گذراندند به سمت درب قلعه هجوم برده تا در زمین های اطراف پراکنده شوند اما با کشته شدن هجده نفر از بزرگان آنان به دست امیرالمومنین بقیه تسلیم شدند و همراه غنائم به مدینه رهسپار گشتند.
و اینگونه فدک ملک شخصی پیامبر شد. «ما افاء الله علی رسوله من اهل القری فلله و للرسول و لذی القربی2

صفحات: 1· 2· 3