«فما اوجفتم علیه من خیل و لا رکاب ولکن الله یسلط رسله علی من یشاء3». آنگاه که سرزمین های بدون لشکرکشی مسلمانان فتح شود حتی اگر اهل آنجا خودشان به عنوان تسلیم نزد پیامبر آیند این مناطق، غنائم و اسرای آن ملک خاص حضرت است و مسلمانان هیچ حقی در آن نخواهند داشت. پیامبر، حضرت زهرا را فرا خواند و ملک خود را در قبال مهریه مادر به دختر بخشید و علی را فرمود سند فدک را به عنوان بخشوده و اعطایی پیامبر بنویس و ثبت کن. امیرالمومنین نوشت و خود با ام ایمن بر آن شهادت دادند اینجا بود که پیامبر فرمود: ام ایمن از اهل بهشت است. این همان نوشته ای است که روی سیاهی تاریخ را تا ابد برای غاصبان خرید. این همان سندی است که زهرا به حکم آن در حیات پیامبر در ملک خویش تصرف نمود چونان که هر سال چشمان بسیاری از نیازمندان منتظر رسیدن در آمد فدک بود تا از بخشش فاطمه زندگی خود را سامانی بخشند.
اما چه شد که پس از رحلت پیامبر همه چیز فراموش گشت آتشی برافروخته شد وعده ای با غضب بخشوده پیامبر، سنگینی وِزر و وَبال آن را بر خود خریدند. آیا واقعاً فدک به این حد برای غاصبین ارزش داشت یا قساوت و شقاوت باطنی آنان بود که اینگونه ظهور یافت؟ فدک پایان نیافته است هنوز هم جاری است.

1. اسراء، 26
2. حشر، 7
3. حشر،6

فصلنامه نجد شماره11 بهار93

صفحات: 1· 2· 3