سلام بر رشادت دستان حیدریت ! سلام بر توفندگی شمشیر ذوالفقاریت ! سلام بر جان بازی و عشق برادریت ! سلام بر تو ای زیباترین واژه ی قاموس فروتنی! سلام بر تو وبر دستان آب آورت ! سلام بر لبان خشکیده ات که سرچشمه آب بقاست وآب را در حسرت جرعه ای از خنکای خود وانهاده است ! خاک بوی بهشت می گیرد ، آسمان پائین می آید وخانه ی مرتضی (ع) را به آغوش می کشد .
نوزادی مبارک پا بر ابرهای احساس می گذارد.
عباس بن علی علیه السلام چهارم شعبان سال 26هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود ودر دامان امیرالمومنین علی (ع) و ام البنین به گونه ای پرورش یافت که به مظهر غیرت ، شجاعت و ایثار بدل گشت . ایشان در طول حیات خویش از محضر پدر و برادران خود بیشترین بهره ها را برد و جامع فضائل نیکو گردید .
آن بزگوار آنچه در مکتب اهل بیت آموخته بود را در کربلا به ظهور گذاشت وحماسه ساز نام آور عاشورای حسینی شد..

فصلنامه نجد ، شماره یازدهم، بهار 93