بسم الله آرم و نشانه‏ی مسلمانی است و باید همه‏ ی کارهای او رنگ الهی داشته باشد.
در هر قوم و ملتی رسم است که کارهاي مهم و با ارزش را به نام بزرگي از بزرگان خويش که مورد احترام آنهاست، شروع ميکنند تا آن کار ميمون و مبارک گردد و به انجام رسد.
‏«بسم الله الرحمن الرّحيم» سرآغاز تمام کتابهای آسمانی بوده و سرلوحه¬ی کار و عمل همه انبیاء قرار داشته است و در شروع هر کاری اعم از خوردن و خوابیدن و نوشتن و سوار شدن بر مرکب و مسافرت و بسیاری کارهای دیگر سفارش شده است.
بسم الله نشانگر رنگ و صبغه ی الهی و بیانگر جهت توحیدی ماست و رمز عشق به خدا و توکل به حی لایزال و رمز خروج از تکبر و اظهار عجز به درگاه الهی می باشد. حضرت علی(ع) فرمودند: بسم الله مایه برکت کارها و ترک آن موجب نافرجامی است و حضرت علی بن موسی الرضا(ع) فرموده اند: بسم الله و به اسم اعظم الهی، از سیاهی چشم به سفیدی آن نزدیک تر است.
در تفسیر عرفانی خواجه عبدالله انصاری درباره بسم الله آمده است که (باء) برّ او بر بندگانش، (سین) سرّ او با دوستانش، (میم) منّت او بر مشتاقانش می باشد.
ایشان در ادامه تفسیر عرفانی از بسم الله علت اینکه چرا تنها سه نام الله، رحمان و رحیم در این جمله آمده است چنین نگاشته که معانی تمام نام های خدا در این سه نام جمع شده و آن معانی سه قسم است، قسمی جلال و هیبت است که در نام الله تعبیه شده و قسمی نعمت و تربیت که در نام رحمان آمده و قسمی رحمت و مغرفت که در نام رحیم آمده و اما حکمت آنکه ابتدا به الله کرد پس به رحمان پس به رحیم آن است که این بر وفق احوال بندگان فرو فرستاد و ایشان را سه حال است: اول آفرینش، پس پرورش، پس آمرزش که الله اشاره است به آفرینش در ابتدا به قدرت، رحمان اشاره به پرورش در دوام نعمت، رحیم اشاره به آموزش در انتها به رحمت. چنان است که خداوند گفته است: اول بیافریدم به قدرت، پس بپروردیدم به نعمت، آخر بیامرزیدم به رحمت.
درباره بسم الله الرحمن الرحیم ختوم و اذکار متعددی بیان شده از جمله در کتاب هزار و یک ختم حجه الاسلام نصراللهی بروجردی آمده هفتصد و هشتاد و شش مرتبه که تعداد ابجد بسم الله الرحمن الرحیم است این ذکر را بگوید و بعد آن 132 مرتبه صلوات بفرستد برای رسیدن به حاجت مفید است. *

* تفسیر عرفانی خواجه عبداله انصاری
تفسیر نور حجه الاسلام قرائتی
هزار و یک ختم حجه الاسلام نصراللهی