نشریه الکترونیک نجد

مضرات استفاده از تلفن همراه برای کودکان
هراز نیوز: رئیس نظام پزشکی آمل گفت: ارتعاشات تلفن همراه برای نوزادان خطر دارد
منوچهر مجد گفت: نوزادان از چهارماهگی مانند یک انسان کامل احساس شنوایی دارند و هر صدایی را می شنوند و درک می کنند، وی با بیان اینکه وابسته شدن انسان امروز به این وسیله ارتباطی و میزان تولید امواج و ارتعاشات آن در حال افزایش است تصریح کرد: زنگ های وقت و بی وقت و ارتعاشات تلفن همراه، سیستم عصبی نوزادان را دچار اختلال می کند وی بیان داشت ارتعاشات موبایل موجب می شود کودکی که به دنیا می آید عصبی، کج خلق و دچار مشکلات رفتاری باشد وی به زنان توصیه کرد با تلفن همراه حداقل دو متر فاصله داشته باشند.
بولتن نیوز نوشت: محققان معتقدند تلفن های همراه خطر ابتلا به تومورهای مغزی را در کودکان و نوجوانان افزایش می دهد.
صراط نیوز درباره مضرات استفاده از تلفن همراه در بچه ها نوشت:امواج الکترومغناطیسی این دستگاه برای کودکان کمتر از 10 تا 12 سال خطرناک است و باعث مشکلات خواب و کاهش تمرکز و توجه و افت عملکرد تحصیلی، اتلاف وقت، کاهش خلاقیت، اضطراب و نگرانی و مشکلات عدیده دیگر بر کودکان می شود.

و اما چند نکته در استفاده از تلفن همراه
-حمل کردن تلفن همراه به خاطر وجود امواج و تشعشعات آن خطرناک است.
-خطر تلفن همراه زمانی که با آن عکس فرستاده می شود (MMS) هزار برابر بیشتر است.
-تا آنجا که ممکن است در محط باز و خارج از ساختمان یا کنار پنجره ازموبایل استفاده کنید.
-زمان مکالمات را کوتاه کنید یا از SMS استفاده کنید.

انـارپلو
با توجه به فصل پاییز و وجود انار فراوان در شهر، صلاح دیدیم طرز پخت انار پلو را با هم مرور و خوردن این غذای خوشمزه را تجربه کنیم.
مواد لازم:
برنج: 2 لیوان
دانه انار: 1 لیوان
سینه مرغ : 1 عدد
گشنیز خرد شده : 1 لیوان
پیاز: 2 عدد متوسط
زعفران دم کرده: 3 قاشق غذاخوری
خلال پسته : نصف لیوان
نمک : به میزان لازم
سینه مرغ را با یک عدد پیاز و نمک آب پز می کنیم بعد از پخت گوشت مرغ را ریش ریش شده و گشنیز خرد شده و خلال پسته و دانه های انار را اضافه می کنیم و 5 دقیقه همه را با هم تفت می دهیم و از روی حرارت بر می داریم.
برنج را که قبلاًَ خیس کرده ایم در آب جوش می ریزیم و می جوشانیم تا نرم شود بعد آبکشی می کنیم.
قابلمه را روی حرارت قرار می دهیم کمی روغن ته ظرف می ریزیم و برنج و مایه آماده شده از برنج و دانه انار و گشنیز و پیاز را به صورت لایه ای برنج لایه ای مایه انار می ریزیم داخل قابلمه در ظرف را می گذاریم تا بخار کند آن وقت زعفران دم کرده و چند قاشق روغن را همراه نصف لیوان آب روی برنج ها می ریزیم و تا 1 ساعت صبر می کنیم تا کاملاً دم بکشد سپس غذای آماده شده را با دانه انار و خلال پسته تزیین می کنیم. (می توانید این غذا را همراه بلدرچین یا جوجه ی کباب شده سرو کنید)

فصلنامه نجدشماره12پاییز93

انار یک میوه پاییزی است و نام آن بارهادر قرآن تکرار شده، معصومین علیهم السلام در روایات متعدد به فواید استفاده از آن اشاره کرده اند و به خوردن این میوه بهشتی سفارش داشته اند.
امام صادق (ع) فرموده اند: میوه، صد و بیست گونه است و سرآمد همه آنها انار است.
امام صادق(ع) فرموده اند: بر شما باد انار شیرین، آن را بخورید چرا که هیچ دانه ای از آن در معده فرد مومنی در نمی آید، مگر اینکه بیماری ای از آن ریشه کن می کند و شیطان وسوسه را از او دور می سازد.
پیامبر (ص) فرموده اند: هر کس یک انار بخورد، چهل پگاه، شیطان خویش را به خشم آورد.
امام صادق (ع) فرموده اند: روایت شده بر شما باد انار، چرا که هیچ گرسنه ای آن را نمی خورد مگر اینکه برای وی کافی است و هیچ سیری آن را نمی خورد مگر اینکه غذا را بر وی گوارا سازد.
امام رضا (ع) فرموده اند: خوردن انار شیرین مایع (منی) مرد را افزون می کند و فرزند را نیکو می سازد.
انار ترش و شیرین (ملس)
امام رضا (ع) فرموده اند: انار ترش و شیرین بخور چرا که انسان را نیرو می دهد و خون را تازه می کند.
امام صادق (ع) فرموده اند: انار ترش و شیرین در شکم سازگارتر است.
خوردن انار با پیه ی آن
امام صادق (ع) فرموده اند: انار را با لایه های سفید آن بخورید چرا که معده را می پالاید. همچنین فرموده اند: انار را با لایه های سفید درون آن بخورید چرا که ذهن را افزون می کند.
خوردن انار پس از حجامت
امام حسن عسکری (ع) فرمودهاند: پس از حجامت، انار شیرین بخور، زیرا خون را فرو می نشاند و خون را در درون صاف و پاک می کند.1

منبع تمامی روایات ، الکافی ج6، بحارالانوار، ج 66 و 67
1. غذا و تغذیه در آموزه های دینی و یافته های علمی، مصطفی آخوندی

درمان دردها با انار
مصرف انار برای درمان بسیاری از دردها مفید است که در زیر به تعدادی از موارد درمانی انار اشاره می شود.. آب انار یا رب انار برای استفراغ مفید است.

حتماً شما طرز تهیه قیمه پلو را می دانید. می دانید که ما برنجهایی را که خیس کرده ایم آبکش می کنیم و دم می اندازیم و برای تهیه خورشت قیمه اول گوشت و پیاز را در روغن تفت می دهیم و به میزان لازم آب و نمک را به آن اضافه می کنیم و مهلت می دهیم تا گوشت ها بپزد لپه ها را هم که قبلاً خیس کرده ایم در ظرف جداگانه ای به همراه نمک و ادویه جات لازم می پزیم. سیب زمینی ها را هم که خلال کرده ایم در روغن سرخ می کنیم بعد گوشتهای پخته شده را به لپه ها اضافه می کنیم. رب گوجه و لیمو عمانی را می ریزیم دست آخر هم سیب زمینی ها و کمی زعفران و آبلیمو به خورشت اضافه می کنیم. خورشت که مقداری جوشید و جا افتاد به همراه برنج دم کشیده میل می کنیم.
اما یک مسئله، حتماً همه خورشت قیمه نذری امام حسین را خورده اید می دانید رمز و راز طعم و مزه متفاوت آن با غذای خودمان چیست؟ مگر این غذا غیر از گوشت و لپه و پیاز و سیب زمینی و برنج چیز اضافه تری دارد؟ مگر با غیر از آب و آتش ما پخته می شود؟ مگر ادویه ای غیر از ادویه جات ما داخل آن می ریزند؟…
اگر سری به هیأت و محل پخت نذری ها بزنید به جواب این سوالات خواهید رسید. وقتی از مسئول هیئت بپرسید راز خوشمزگی این غذا چیست می گوید: نیت است آقا نیت…
وقتی بانی مجلس به نیت امام حسین پول کنار می گذارد و جنس می خرد برای نذری، وقتی که با سلام و صلوات لپه و برنج پاک می کنند، وقتی با صدای روضه و سینه زنی امام حسین (ع) پیاز و سیب زمینی خرد می کنند، وقتی به نیت هیئت امام حسین (ع) گوسفند قربانی می کنند و گوشت هایش را خرد می کنند، وقتی با نام و یاد حسین (ع) هیزم ها را آماده می کنند و آب جوش می آورند و با صلوات برنج ها را آبکش می کنند، وقتی با حسین حسین گفتن قیمه را آماده می کنند، وقتی برای جا افتادن غذا در آن را می گذارند و پای دیگ ها عزاداری می کنند، وقتی با صدای زیارت عاشورا غذا را داخل ظرف ها ریخته و آماده می کنند برای توزیع و وقتی نذر مورد قبول امام حسین (ع) واقع می شود. می خواهید این غذا مثل غذاهای دیگر باشد؟

فصلنامه نجد شماره12پاییز93

کربلا ، مشهد عشق
امیرالمومنین علی (ع) نزدیک به یک ربع قرن قبل از حادثه عاشورا، هنگام عبور از کربلا، خطاب به همراهانشان فرمودند: اینجا قتلگاه شهیدان عاشق است؛ «و

مصارع عشاق شهداء» طبق این گفته امیرالمومنین (ع) همه کسانی که در صحنه کارزار کربلا در جبهه توحید پیکار می کردند و شمشیر ایمان و عرفان بر فرق

عصیان و طغیان می کوبیدند؛ عاشق خداوند بودند و امام حسین (ع) سردار سپاه عشق بود که درس عشق و عاشقی به پروردگار را به لشکر خود می آموخت و

آیندگان نیز درس عاشقی را در مکتب آنها فرا گرفتند. تمام عشقهای عالم که نمونه هایی از آن در شعر شاعران و مناجات عارفان و راز و نیاز سالکان آمده است،

شراره ای از آن شعله مشتعل برافروخته و سر به آسمان کشیده است، حتی اگر راست و دروغهای آن را نظیر لیلی و مجنون، خسرو و شیرین، فرهاد و شیرین،

یوسف و زلیخا و… که در فرهنگ و ادب فارسی زبانان به عنوان نمونه ها و سمبل های عشق یاد می شود و در ساختن و پرداختن آن استعدادهای شعر و شاعری

شکوفا می گردد- جمع کنیم؛ باز هم در مقایسه با مظاهر عشق کربلا ذره ای ناچیز است. چون فداکاری و از خودگذشتگی هر یک از اینها در مقام عمل محدود بود.

اما امام حسین (ع) هنگام حرکت به کربلا جانهای شریف را برای نثار و مالهای نفیس را برای ایثار جمع کرد و وقتی که به کربلا رسید، دامن خود را از همه آنها

تکان داد و هر چه داشت، خالصانه فدای رضای محبوب کرد و در پایان کار سر خویش را سخاوتمندانه در طبق اخلاص نهاد و تقدیم معشوق نمود .

افزون بر این می دانست پس از شهادت نیز باید با سر بریده همراه اهل بیت خویش به اسارت حقه و کینه دیرینه امویان در آید و از کربلای عشق تا شام شوم اموی را بپیماید.
از این رو با اینکه تاریخ حوادث فراوانی را در سینه خود ضبط کرده- که دربعضی از آنها سبعیت بیشتر و کشته و اسیر افزونتر بوده است، اما حافظه تاریخ هرگز

حادثه ای را با این خصوصیات عشق و عاشقی به یاد نمی آورد. چون نه قبل از سال شصت و یک هجری چنین چیزی را دیده و نه پس از آن رخ داده است.
والسلام

بسیجی ولایت: محمدحبیب جهانمردی

فصلنامه نجد شماره 12پاییز93