نشریه الکترونیک نجد

خدایا !
پرواز را به ما بیاموز تا مرغ دست آموز نشویم. از نور خویش آتش در ما بیفروز تا در سرمای بی خبری نمانیم.
خون شهیدان را در تن ما جاری گردان تا به ماندن خو نکنیم و دست آن شهیدان را بر پیکرمان آویز تا مشت خونین شان را برافراشته داریم.
خدایا ! چشمی عطا کن تا برای تو بگرید، دستی عطا کن تا دامانی جز تو نگیرد ، پایی عطا کن که جز راه تو نرود و جانی عطا کن که برای تو برود.

(شهید مهدی رجب بیگی)

فصلنامه نجد شماره 15 باییز94

گاهی در فضای مجازی یا پیامک ها شاهد هدف قرار دادن کاملاً حساب شده ارزشها بطور موذیانه و پنهان هستیم. اگر بدون تعقل و تأمل در این جملات و عبارات دست به نشر و ترویج آنها بزنیم، ناخواسته و ناخودآگاه خدشه ای به ارزشها و دستورات دینی وارد کرده و باعث رواج شبهه افکنی و تلقین آن در اذهان شده ایم. برای مثال این عبارت ها:
«آگاه باشید که حسین تشنه اشک نیست که تشنه لبیک است» «محرم زمان بالیدن است نه فقط نالیدن» «عبرت هایش آموزه است نه موزه، تمرین خوب نگریستن است نه فقط خوب گریستن، نماد شعور مذهب است نه فقط شور،ای منتظران مهدی(عج) به هوش باشیم که حسین(ع) را منتظرانش کشتند!» تقدیم به آنها که پیرو اندیشه حسین اند نه وامانده لب تشنه او.

این عبارات در ایام محرم منتشر شده و دست آویزی برای اشکال تراشان و مروّجان ضد ارزشهاست زیرا هدف آنها زیر سوال بردن و بی ارزش نشان دادن گریه بر مصائب سیدالشهداء می باشد. بسیاری با شنیدن این مطالب آن را تأیید می کنند بدون آنکه نسبت به اهداف مغرضانه و شومی که در آن نهفته است توجه و دقت داشته باشند.
با توجه به تأکید و سفارش های مکرر و متعدد در روایاتی از ائمه اطهار و سخنان بزرگان دین بر اشک توأم با معرفت برای سالار شهیدان و اینکه چه کسی است که منتظر حقیقی باشد و محبوبی که در انتظارش به سر می برد به قتل برساند!، باید مراقب بود که با بازی با کلمات وعبارات، دستورات ظاهری و ابتدائی دین را بی ارزش جلوه ندهیم و به احادیث وارده دقت وتأمل بیشتری کنیم.

از آیت اله میرزا جواد تبریزی پرسیده شد چگونه ممکن است با زیارت امام حسین(ع) یا گریه بر مظلومیت آن امام خداوند متعال تمام گناهان ما را ببخشد؟ ایشان فرمودند: سیدالشهداء امام حسین(ع) هرچه داشت در راه خدا داد و خداوند متعال در مقابل آن همه ایثار که بقاء دین و احیاء سنت رسول گرامی اسلام(ص) مرهون اوست به زائرین و عزاداران و گریه کنندگان بر سیدالشهداء عنایتی ویژه فرموده است.
و اما دو حدیث در بیان فضیلت اشک بر اباعبدالله الحسین(ع):
امام صادق (ع) فرمودند: هر که در مرثیه حسین(ع) شعری بگوید و بگرید یا بگریاند، حق تعالی او را بیامرزد و بهشت را برای او واجب می گرداند. (منتهی الامال، ج1، ص539)
شیخ صدوق از حضرت رضا(ع) روایت کرده که فرمودند: هر که روز عاشورا روز مصیبت و اندوه و گریه او باشد حق تعالی روز قیامت را برای او روز شادی و سرور گرداند و دیدگانش در بهشت به نور ما روشن شود. (منتهی الامال، ج1، ص540)
بارخدایا ما را از گریه کنندگان حسین بن علی علیه السلام و عارفان به حق آن بزرگوار و پویندگان راه ایشان و زائران قبر مطهر شان قرار ده. (آمین)

-سایت مسافر کربلا
-سایت موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر

فصلنامه نجدشماره15باییز94

اگرچه درس خواندن و آشنایی به معارف و خودسازی و پرداختن به درون و باطن، خود یکی از فرایض مهم بلکه مهمترین فرایض است اما این فریضه مهم نبایستی ما را از جریاناتی که در کشور می گذرد و وظایفی که در مقابل این جریانات داریم و نیز از حضور در صحنه های اجتماعی و کمک به پیشرفت انقلاب و شناخت توطئه های دشمنان انقلاب و پیگیری شیوه هایی که این توطئه را خنثی می کند و لبیک گفتن به نیازهای عمومی جامعه و رفتن در جبهه های خطر و احیاناً جانبازی کردن و جان دادن، غافل کند.
ما نمی گوییم که شما به یک مدرسه بروید و درس بخوانید و فقط در و دیوار مدرسه و کتاب درس و استاد را ببینیدو دیگر کارتان به سیاه و سفید آنچه که در این برهه عظیم حساس در این مملکت می گذرد، نباشد، نه ما چنین توصیه نمی کنیم بلکه توصیه می کنیم که شما شیران روز و راهبان شب باشید*.

* حوزه و روحانیت، ج 1، ص208

فصلنامه نجد شماره15 باییز94

رولت مرغ

مواد لازم :سینه مرغ 1 عدد      اسفناج 1 پیمانه پخت شده -  آبلیمو و روغن زیتون مقدار کم  -  گردو 3 عدد -  پنیر پیتزا  -  زعفران، نمک و فلفل به میزان لازم

طرز تهیه :

سینه مرغ را از قبل بعد از بیرون آوردن استخوانها در زعفران، نمک و فلفل، آبلیمو و روغن زیتون می خوابانیم تا مزه دار شود.

اسفناج ها را پخته و خرد می کنیم. مغز گردو را له کرده و با اسفناج ها و کمکی نمک مخلوط می کنیم.

سینه مرغ را بوسیله بیفتک کوب کوبیده تا صاف و نازک شود بعد از مغز گردو و اسفناج روی آن می گذاریم به همراه مقدار کمی پنیر پیتزا و آن را به صورت لوله در می آوریم بعد در کمی روغن تفت می دهیم و در ظرف مناسب می چینیم. به صورت مرتب و روی سطح آن کاملاً پنیر ریخته و در فر می گذاریم تا پنیر آب شود و به رنگ طلایی در آید.

فصلنامه نجد شماره14 بهار94

حکمت بی اطلاعی آدم از اندازه عمرش

امام صادق به مفضل درباره مخفی بودن مدت عمر انسان فرمودند: از او بیندیش زیرا اگر آدمی بداند که مدت عمرش چقدر است و عمرش کوتاه باشد زندگی بر او ناگوار شود چون منتظر است که مرگ در زمانی که می داند فرا رسد بلکه مانند کسی است که مالش از بین رفته یا در آستانه نابود شدن اموالش و گرفتار شدن به فقر باشد که عملاً احساس فقر می کند این در حالی است که ترس ناشی از به سرآمدن عمر به مراتب بیشتر از ترس ناشی از نابود شدن اموال است زیرا کسی که ثروتش کم شود به امید اینکه آن را جایگزین کند آرامش پیدا می کند. اما کسی که به تمام شدن عمرش ]در زمان مشخص و معلوم[ یقین داشته باشد، یأس وجودش را فرا می گیرد. اما اگر عمرش دراز باشد و او از این موضوع، اطلاع داشته باشد مطمئن می­شود که هنوز خواهد بود و لذا غرق لذت ها و گناهان می شود و سعی می کند کامروایی اش را بکند و سپس در آخر عمر توبه نماید… ممکن است بگویی هم اینک نیز که مدت عمرش برای او نامعلوم است و هر لحظه انتظار فرا رسیدن مرگ را دارد باز مرتکب زشتکاری و نافرمانی می شود. در پاسخ می گوییم حکمتی که برای نامعلوم بودن عمر بیان کردیم همچنان به قوت خود باقی است اما اگر انسان با اینحال از زشتکاری باز نایستد و خویشتن­داری نکند این دیگر ناشی از سرمستی و سختدلی اوست نه اینکه تدبیر و فلسفه کار نادرست است.

 فصلنامه نجد شماره 14 بهار 94