حتماً شما طرز تهیه قیمه پلو را می دانید. می دانید که ما برنجهایی را که خیس کرده ایم آبکش می کنیم و دم می اندازیم و برای تهیه خورشت قیمه اول گوشت و پیاز را در روغن تفت می دهیم و به میزان لازم آب و نمک را به آن اضافه می کنیم و مهلت می دهیم تا گوشت ها بپزد لپه ها را هم که قبلاً خیس کرده ایم در ظرف جداگانه ای به همراه نمک و ادویه جات لازم می پزیم. سیب زمینی ها را هم که خلال کرده ایم در روغن سرخ می کنیم بعد گوشتهای پخته شده را به لپه ها اضافه می کنیم. رب گوجه و لیمو عمانی را می ریزیم دست آخر هم سیب زمینی ها و کمی زعفران و آبلیمو به خورشت اضافه می کنیم. خورشت که مقداری جوشید و جا افتاد به همراه برنج دم کشیده میل می کنیم.
اما یک مسئله، حتماً همه خورشت قیمه نذری امام حسین را خورده اید می دانید رمز و راز طعم و مزه متفاوت آن با غذای خودمان چیست؟ مگر این غذا غیر از گوشت و لپه و پیاز و سیب زمینی و برنج چیز اضافه تری دارد؟ مگر با غیر از آب و آتش ما پخته می شود؟ مگر ادویه ای غیر از ادویه جات ما داخل آن می ریزند؟…
اگر سری به هیأت و محل پخت نذری ها بزنید به جواب این سوالات خواهید رسید. وقتی از مسئول هیئت بپرسید راز خوشمزگی این غذا چیست می گوید: نیت است آقا نیت…
وقتی بانی مجلس به نیت امام حسین پول کنار می گذارد و جنس می خرد برای نذری، وقتی که با سلام و صلوات لپه و برنج پاک می کنند، وقتی با صدای روضه و سینه زنی امام حسین (ع) پیاز و سیب زمینی خرد می کنند، وقتی به نیت هیئت امام حسین (ع) گوسفند قربانی می کنند و گوشت هایش را خرد می کنند، وقتی با نام و یاد حسین (ع) هیزم ها را آماده می کنند و آب جوش می آورند و با صلوات برنج ها را آبکش می کنند، وقتی با حسین حسین گفتن قیمه را آماده می کنند، وقتی برای جا افتادن غذا در آن را می گذارند و پای دیگ ها عزاداری می کنند، وقتی با صدای زیارت عاشورا غذا را داخل ظرف ها ریخته و آماده می کنند برای توزیع و وقتی نذر مورد قبول امام حسین (ع) واقع می شود. می خواهید این غذا مثل غذاهای دیگر باشد؟

فصلنامه نجد شماره12پاییز93