حجه الاسلام و المسلمین شیخ حسن عرفان از سخنرانان معروف کشور و استاد حوزه علمیه قم که در رشته های معانی و بیان و بدیع صاحب نظر و دارای آثار ارزشمندی بودند. در سال 1336 در خانواده ای مذهبی در شهرضا چشم به دنیا گشود. پدرش یک خیاط مذهبی و مادرش سیده ای از تبار سادات طبائیان (طباطبائی). شش کلاس ابتدائی را در مدرسه خیام شهرضا به پایان رساند و سپس به حسینیه سادات این شهر رفت تا دروس دینی را بیاموزد. در محضر حجج الاسلام حاج سید محمدعلی طبائیان (طباطبائی)، زارعان، محمدحسین رهایی، حاج شیخ علی تاکی و… زانوزده و سپس در اصفهان از استادانی چون حاج آقا حسن امامی و آقای فقیهی و آقای ابراهیمی بهره گرفت و سپس به قم رفت و از فروغ علم گسترانی چون حضرات اعلام طالقانی، تهرانی، خسروشاهی، پیشوای تهرانی، زاهدی اعتمادی، کریمی جهرمی، ابطحی، آیت اله شیخ جواد تبریزی و آیت اله اسماعیل پور استفاده برد و سالیانی چند ادبیات فارسی، حاشیه، لمعه، معالم، مکاسب، مغنی را در مدارس رسالت کرمانی ها، رضویه، حقانی و موسسه امام خمینی در قم باز گفت و چندین پایان نامه را مشاوره یا استاد راهنما بود و به کشورهای عربستان، عراق سوریه، سوئد و امارات سفرهای زیارتی، تحقیقی و تبلیغی داشت.

از جمله آثار تألیفی ایشان: کتاب کرانه ها، شرح جواهر البلاغه، شرح و ترجمه تهذیب البلاغه، پژوهشی در اعجاز قرآن، خاطر و خاطره­ها، پدر و مادر در فرهنگ اسلامی، آرمان غدیر از دیدگاه امیرالمومنین، آفت ها و لطافت های جنسی و فرهنگ غلطهای رایج می باشد.

ایشان در تاریخ 14 شهریور 97 در هنگام سخنرانی دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت.

فصلنامه نجد شماره بیست وچهارم پاییز 97