حکیم صهبا (میرزا آقا محمدرضا قمشه ای)
حکیم متالّه، عارف بی بدیل میرزا آقا محمدرضا قمشه‌ای، فرزند شیخ ابوالقاسم قمشه‌ای در سال ۱۲۴۱ هجری قمری در شهر قمشه (شهرضا) دیده به جهان گشود. مقدمات را در قمشه، نزد پدر و دیگر فضلای شهر آموخت و سپس به اصفهان رفت، او فقه و اصول را در حد نیاز آموخت و به محضر میرزا سیدرضی استاد بزرگ عرفان و حکمت راه یافت و پس از مدتی جای استاد را پر نمود و نزد استادان بزرگی چون جعفر لاهیجی، میرزا حسن نوری و آقا سیدرضای لاریجانی به فراگیری علم پرداخت و سپس در اصفهان به تدریس معارف حکمی و علمی پرداخت.
ایشان در قحطی سال 1288 قمری تمام اموال و داریی خود را فروخت و صرف نیازمندان کرد و بعد بنا به دلایلی عازم تهران شد و مهمترین سالهای عمرش همان ده سال آخر بود و به ابن عربی ثانی معروف شد.
حکیم قمشه ای طبعی در شعر داشت و متخلص به صهبا بود. از این رو ایشان را با نام حکیم صهبا می شناختند، در حالات ایشان گفته اند شخصی ساده زیست و صاحب مقامات عالیه بوده است و از جمله آثار باقی مانده از ایشان کتاب شعر فارسی و تألیفات بر فصوص الحکم محی الدین عربی، تألیفات بر تمهید القواعد ابن ترکه اصفهانی، تألیفات بر مفتاح الانس، تألیفات بر اسفار اربعه ملاصدرا، رساله ای در ولایت، رساله ای در موضوع علم و تعداد زیادی از کتابهای دیگر که به زبان عربی نوشته شده اند، می باشد که در کتاب مجموعه آثار حکیم صهبا به تحقیق و تصحیح خلیل بهرامی قصرچمی و حامد ناجی اصفهانی زندگی نامه کامل و آثار ایشان آمده است.
این حکیم بلندآوازه و نمونه بارز صداقت و انسان دوستی، سادگی و تقوا در سال 1306 هجری قمری به سرای جاودان پرواز کرد و محل دفن ایشان را برخی گویند ابن بابویه است و برخی دیگر معتقدند در سر قبر آقا- مقبره امام جمعه تهران- دفن شده اند.

سایت دانشگاه شهرضا
سایت حوزه علمیه مدینه العلم
پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران
مجموعه آثار حکیم صهبا خلیل قصرچمی، حامد ناجی اصفهانی
روشنای یادها، نعمت اله جعفری

فصلنامه نجد شماره17 بهار95