نشریه الکترونیک نجد

کودکان آن گونه زندگی می کنند که می آموزند

اگر کودکان با انتقاد زندگی کنند، می آموزند که محکوم سازند.
اگر کودکان با عناد و دشمنی زندگی کنند، می آموزند که ستیزه جو باشند.
اگر کودکان با ترس زندگی کنند، می آموزند که همواره بیمناک باشند.
اگر کودکان با احساس ترحم زندگی کنند، می آموزند که درباره خود احساس تأسف کنند.
اگر کودکان با شرمندگی زندگی کنند، می آموزند که احساس گناه کنند.
اگر کودکان با حسادت زندگی کنند، می آموزند که حسود باشند.
اگر کودکان با آگاهی از توانایی هایشان زندگی کنند، می آموزند که اعتماد به نفس داشته باشند.
اگر کودکان با تأیید زندگی کنند، می آموزند که خویشتن را دوست بدارند.
اگر کودکان با بینش و شناخت زندگی کنند، می آموزند که در زندگی هدف داشته باشند.
اگر کودکان با بخشش زندگی کنند، می آموزند که سخاوتمند باشند.
اگر کودکان با صداقت و انصاف زندگی کنند، می آموزند که راستگو و درستکار باشند.
اگر کودکان با احساس امنیت زندگی کنند، می آموزند که به خود و اطرافیانشان اعتماد داشته باشند.
اگر کودکان با دوستی و مهربانی زندگی کنند، می آموزند که زندگی را زیبا ببینند.
اگر کودکان با بردباری زندگی کنند، می آموزند که صبور باشند.
راستی کودک شما چگونه زندگی می کند1؟
«دورتی ال. نولت»
1. شما عظیم تر از آنی هستید که می اندیشید، ص175

فصلنامه نجد شماره 12پاییز93

سوال: برای درمان عصبانیت چه کنیم؟
جواب: با عقیده کامل زیاد صلوات بفرستید

سوال: جهت علاج غرور چه راهی را توصیه می فرمائید؟
جواب: اکثار حوقله ]زیاد گفتن : لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم[ علاج غرور است.

سوال: برای درمان ریا چه باید کرد؟
جواب: با عقیده کامل، اکثار حوقله «یعنی زیاد بگوید: لا حول و لا قوه الا بالله»

سوال: ما آلوده به پستی های درونی و بیرونی هستیم، ما را طبابت کنید؟
جواب: زیاد بگوئید: «استغفر الله» و خسته نشوید و خاطرجمع باشید این علاج است. [دائکم الذنوب و دوائکم الاستغفار ]درد شما، گناهان است و دوای شما، استغفار

سوال: برای رفع سوء ظن چه کنیم؟
جواب: سوء ظن داشتن به خود که همان دشمن داخلی است مانع از سوء ظن به دیگران است.

سوال: اینجانب به وسواس مبتلا هستم، لطفاً جهت برطرف شدن آن مرا راهنمایی فرمایید!
جواب: اکثار تهلیل ]زیاد گفتن: لا اله الا الله[، علاج وسواس است.
سوال: برای رفع تنبلی و کسالت در عبادات چه باید کرد؟
جواب: در اوقات نشاط، مشغول به عبادت مستحبه شوید، و در اوقات کسالت، فقط واجبات را انجام دهید.
سوال: زن و شوهری که بینشان خیلی اختلاف است چه باید بکنند؟
جواب: هر کدامشان که می خواهد رفع اختلاف شود یا فرد دیگر، صدقه متعدد به افراد متعدد به دفعات زیاد بدهند و برای اصلاح ذات البین زیاد هم دعا بکنند

فصلنامه نجد شماره 12پاییز93

صفحات: 1· 2

مرضیه جلالی

شهیدان خدا، ایمان ما کو
بسیجی قامتان بی ریا کو
قناعت، سادگی، ایمان ما کو
هوای شهرمان مسموم گشته
غباری از ربا بر نان نشسته
ز مردان غیرت، نسوان حیا رفت
برکت از میان سفره ها رفت
شهیدان خدا ، ایمان ما کو
کنار حادثه صبر و وفا کو
به چادرهای بر سر خنده کردند
دل و ذهن کودکان را قبضه کردند
ریا جولان دهد در کوی و بَرزن
لب تیر عذاب است روی گردن
شهیدان خدا ، ایمان ما کو
بسیجی قامتان بی ریا کو
به هنگام خطر، استخاره کردیم
ز پاکی  شقایق  شِکوه   کردیم
همه خوبی به خود تفسیر کردیم
بدیها را ندیده، تکذیب   کردیم

فصلنامه نجد شماره12 پاییز 93

نرجس زارع
می روم که این بار جا نمانم!
سلام… سلام ای مسافران جاده های آسمانی… سلام ای ستارگان شبهای پر زمزمه …
سلام ای واژه های پر تلألو بندگی.
سلامی به رنگ طلوع، طلوعی از پشت پنجره های دیدار، پنجره هایی که خودتان به رویمان گشودید.
جا مانده ایم… از شما… که در پی ندای الرحیل رفتید و ما دلخستگان را میان غصه های پر دود شهر جا گذاشتید.
دلهامان جا مانده است !
جا مانده در هر موج اروند که بوی دست ساقی کربلا می دهد.
دلهامان هوایی شده در هوای شلمچه ای که بوی یاس خاکی شده می دهد.
دلهامان پر از عطش شده در میان زمزمه العطش رمل های روان فکه.
و دستهامان!
لمس خاک کیمیائی طلائیه را کم دارد.
و نفس هامان !
تشنه ی قطره قطره اشکهائی است که در جستجوی شما بر خاک رد پایتان افتاده است.
اینجا زمان به وقت دلتنگی ست… پائیز… بوی خنکای نسیم اول صبح مهر تمام وجودت را می لرزاند.
قلم بردار و بنویس! آ… ب… آب… بابا… بابا آمد؛ اما همبازی همیشگی نبود فرشتگان اطرافش را گرفته بودند! بابای رشید قامت و مشتی استخوان… بی جمجمه… آری بابا سرش می رفت قولش نمی رفت!
گوش بسپار… بانگ الرحیل می آید. سرآغاز رهایی است! آرام پلک هایت را بر هم بگذار…
بوی لبخند خسته مادر می آید، بوی تنهائی، بوی دلشوره، بوی ترس، بوی سنگینی کلام، بوی اضطرابی که از صبح اول مهر تا ابد در جانت رخنه کرده و با تو بزرگ می شود:
آنان از هر چه بود گذشتند
پروردگارا توانی بخش که از هر چه بودیم نگذریم !

فصلنامه نجد شماره12پاییز 93

عزیزان! طلاب جوان! فضلا! توجه کنید که حوزه علمیه- همان طور که امام رحمه الله مکرر فرمودند- قاعده نظام جمهوری اسلامی است و همه چیز روی این قاعده بنا شده و دوام خواهد یافت. این قاعده باید محکم باشد. استحکام این قاعده، با تضمین سه عنصر اصلی امکان پذیر است و هر کدام نباشد یا کم باشد این قاعده متزلزل خواهد شد و طبیعتاً همه آنچه بر این قاعده استوار است تکان خواهد خورد.
این قاعده برای استحکام خود سه عنصر لازم دارد:
اولین عنصر فقه است. فقاهت به همان معنایی که امام برای ما معنا می کردند. یعنی ترکیبی از متد علمی و دقیق فقاهتی و به تعبیر امام رحمه الله فقه جواهری. فقه صاحب جواهر، به معنای دقت و اتقان کامل در قواعد فقهی و استنتاج منظم فروع از همان قواعدی است که در فقه و اصول مشخص شده است.
عنصر دوم، تهذیب و اخلاق است. ما اگر مهذب باشیم خواهیم توانست هستی خود را در خدمت اسلام و نظام اسلامی قرار دهیم؛ ولی اگر مهذب نباشیم، آنچه که داریم ، در خدمت قرار نخواهد گرفت و چه بسا که در جهت عکس هم قرار گیرد.
عنصر سوم، آگاهی سیاسی است. آگاهی سیاسی به مثابه چشمی است که اگر نداشته باشیم، آن دو عنصر دیگر در حرکت به ما کمک نخواهند کرد باید سه عنصر اصلی قاعده را حفظ کرد.1

1. سیمای آرمانی طلبه در نگاه مقام معظم رهبری، ص 50

فصلنامه نجد شماره12 پاییز93