هرچند پای بی رمق او توان نداشت        هرچنـد بین قافله جانش امــان نداشت      بار امانتی که به منزل رسانده است       چیزی کم از رسالت پیغمبران نداشت

 کربلا با آن همه وقایع ریز و درشت که دارد، مانند خورشیدی در جهان می درخشد اما در این بین الماسی می درخشد که نامش زینب است. اوست که امام حسین «ع» رو به او فرمودند: بعد از عاشورای من، عاشورای تو تازه شروع می شود و این حضرت زینب«س» بود که با رشادت تمام صدای عاشورا را بلند کرد و اگر او نبود صدای ظهر عاشورا در همان صحرا خاموش شده بود. این بانوی بزرگوار به جهت ارتباطی که با ائمه دارد و رشادتی که از خود به جای گذاشته دارای القاب فراوانی است که شاید کمتر به القاب ایشان توجه شده است در اینجا به برخی از القاب حضرت زینب«س» می پردازیم:

1- نائبه الزهرا = جانشین حضرت زهرا«س»  2- نائبه الحسین= جانشین امام حسین «ع»3 - کعبه الرزایا = قبله رنج ها  4- ملیکه الدنیا = شهبانوی دنیا5 - سر ابیها = راز پدرش علی (ع)    6- سلاله الولایه = خلاصه و چکیده ولایت 7- باکیه = بسیار گریه کننده   8- بلیغه = سخنور رسا  9- عقیله النساء = خردمند بانوان  10- عالمه غیر معلمه = عالمی که معلمی نداشته است

این صفات و صفات و القاب بی شمار دیگری که حضرت زینب دارند به خاطر زندگانی سختی که داشتند که یا به خاطر این که در بین بزرگان دین زندگی کردند به ایشان نسبت داده شده است. به راستی که کار حضرت زینب«س» در روز عاشورا بس خطیر و بزرگ بود اما ایشان به جهانیان ثابت کردند که در عاشورا چه گذشت اما پس از آن کار حضرت زینب به اینجا ختم نشد بلکه زنانی از او الگو گرفتند و در سختی ها به یاد بانوی عاشورا جلو رفتند از جمله بانوان ایرانی که وقتی علم جنگ علیه کشور برافراشته می شد عاشقانه و زینب گونه با حضورپررنگشان جلایی خاص به تاریخ بخشیدند به گونه ای که امام خمینی (ره) در مورد آنان فرمودند: «کار زنان اگر بیشتر از مردان نبود کمتر از آنان هم نبود». با آنکه جهاد به عهده آنان نبود اما تاب و توان ساکت نشستن نداشته و خود را به معرکه جهاد رساندند و وظایفی را انجام دادند که از جمله آنها کمک رسانی در پشت جبهه ها بود، گاهی تقویت روحیه رزمندگان برای حضور پرشورشان در میدان جنگ به راستی مادری که جوانش را با صلوات راهی جنگ نمود و پس از شهادتش همچون مادر شهیدان مهدی و مجید رزین الدین لباس سفید بر تن کرد چه کم از مادر وهب در روز عاشورا دارد که حتی سر فرزندش را به قلب دشمن پرتاب می کند و فریاد می زند آنچه در راه خدا داده ایم پس نمی گیریم. گاهی برای رزمندگان تدارک غذا و آشپزی داشتند و گاهی به جمع آوری کمک های نقدی و غیرنقدی مردم اهتمام ورزیدند، گاه وظیفه خیاطی و دوخت لباس رزمندگان و گاه اهدای خون به نیازمندان، گاهی اوقات مانند حضرت زینب چنان سخنرانی ها با سوزی برای زنان انجام می دادند که هر مادری با شوق و اشتیاق  فرزندش را راهی میدان جنگ می کرد.سخنرانی فهیمه بابائیان پور در شهادت همسرش غلامرضا صادق زاده موج عظیمی از احساسات را برافروخت وقتی لباس سفید بر تن نمود و فریاد زد الهی رضاً برضائک وقتی می گفت همسرم شهادت مبارکت باد در مجلس ختم وقتی گفت این ختم نیست بلکه آغازی زیباست هر زنی را به تکاپو واداشت تا برای این مرز و بوم قدمی بردارد واین چنین زنان ما بوده وهستند و تا پایان جان به حضرت زینب اقتدا می کنند.

 فصلنامه نجد شماره13 زمستان93