نشریه الکترونیک نجد

بعضی از خوردنی ها و آشامیدنی ها که جزو غذاهای بسیار مرسوم ملت ها شده اند صرف نظر از این که فاقد مواد ویتامینی و قدرت غذایی هستند برای انسان بطور تدریج، ایجاد مرگ مصنوعی می نمایند. از جمله این مواد دخانیات است.

دخانیات کلمه ای است عربی مشتق از «دخان» که در لغت به معنی دود است بنابراین هر چه ایجاد دود کند به نام دخانیات نامیده می شود. دخانیات به توتون، تنباکو و مشتقات اینها مانند سیگار، چپق و قلیان گفته می شود. دخانیات چنانچه از معنی آن پیداست غیر از دود چیزی نیست و دود همان کلمه ای است که انسان از شنیدن آن تنفر  دارد، زیرا کلمه دود انسان را به یاد تاریکی ها، تیرگی ها و خفقان می اندازد، دود یعنی ظلمت و فشار روح و دل.

در اکثر دخانیات این ترکیبات شیمیایی که شامل نیکوتین، گازکربنیک، اسید استیک، آمونیاک، پریدین، اسیدکربن، اسید سیانیدریک وجود دارد که همه برای بدن انسان مضر و باعث کشاندن انسان به طرف مرگ تدریجی می شوند.

از خوردنی های مضر دیگر که باعث مرگ تدریجی می شود، قندهای مصنوعی می باشد. یکی از مواد لازم برای بدن مواد قندی یعنی شیرینی هاست که می بایست از قندهای طبیعی مثل خرما، عسل، چغندر و… تأمین شود زیرا که قندهای مصنوعی یک غذای محرک و بیماری زا هستند و عامل بسیاری از ناخوشی ها و ناراحتی های جسمی و روحی می باشند و باعث فساد دندان ها شده و خون را کثیف کرده و سلسله اعصاب را ضعیف می سازند به همین جهت توصیه شده برای شیرین کردن کام خود، حتی المقدور از شیرینی های طبیعی مثل عسل، مویز، شیره، خرما و لبو استفاده شود و در صورت مصرف قند سفید، از قند نیشکر استفاده شود

چای، قهوه، انواع کولاها

چای و کولاها خصوصاً چای خوراکی جزورژیم های عموم خانواد ها و عمومی ترین وسیله پذیرایی هر مهمانی است، قهوه هم کم وبیش در بعضی خانواده ها استعمال می شود. با آنکه چای و قهوه و همین طور کولاها فاقد مواد ضروری و لازمند متأسفانه نزد بیشتر خانواده ها به حسب عادت از رایج ترین آشامیدنی ها می باشند.

یک دسته دیگر از غذاهای ضد حیاتی، اجسام دو محلولی هستند که در آب و روغن حل می شوند، خاصیت این اجسام این است که به کمک آب به طرف سلول های بدن می روند و در چربی غشاء سلول ها مخصوصاً سلولهای عصبی حل شده داخل آنها راه یافته و سبب تخدیر و بی حس کردن سلول ها می شوند. مهمترین این اجسام دو محلولی عبارتند از الکل، مرفین، تریاک، کافئین، چای، قهوه، تئوبرملین و کاکائو. اشخاص معمولاً بدون آنکه مسمومیت این مواد را منکر شوند خود را بوسیله آنها مسموم     می کنند. ما صبح به جای آنکه میوه بخوریم صبحانه خود را با چای شروع می کنیم و تا آخر شب هر موقع هوس نماییم خود را مسموم می سازیم. کولاها نیز آشامیدنی های بسیار بدی هستند که مقداری کافئین دارند و حتی مقدار این سم در آنها دو برابر یک قهوه بسیار تند است، کولاها تولید زخم معده کرده و باعث فساد مینای دندان می شوند. لیمونادها، آشامیدنی های بسیار بدی هستند زیرا اگر با قند سفید درست شوند ضررهای بسیار دارند و زود فاسد می شوند و حال آنکه لیمونادسازها برای جلوگیری از ترش شدن آن معمولاً «ساخارین» که سم کبد است استعمال می نمایند. وجود بعضی سموم مثل کافئین در چای و قهوه باعث کم خوابی و ریزش موی سر می شوند و همچنین قهوه باعث کمبود ویتامین (ب) و دفع آن از معده و روده ها و مانع جذب این ویتامین در خون می شود.

 کتابخانه دیجیتال، قسمت پزشکی، کتاب اسلام پزشک بی دارو، احمدامین شیرازی