نشریه الکترونیک نجد

مرضیه جلالی
ماه کربلا افول کرده است، خورشید چند روزی است با شرمساری طلوع

می کند و با آهی جانسوز پرتوهای نورش را از زمینیان بازپس می گیرد و می رود

تا روز دیگر که به خواست خدای هستی بخش باز طلوع کند. گردش زمین و زمان

باز گذر روزها را به ماه صفر رسانیده است و چه کسی سنگینی غم صفر را به اندازه شیعه
درک کرده است.
از کجای صفر باید گفت که سر تا سر همه اندوه است و مرهمی برای دردهایش نمی توان یافت، شاید

نادرست نباشد که حادثه کربلا ثمره ی حق پایمال شده ولایت است در صفر.

صفر را به یاد صبر و اندوه زینب آغاز می کنیم و باز به یاد غم و اندوه زهرا در هجران پدر به سر می بریم.

از صدای محزون کاروان اسیران شام باید گفت که در گوش زمانه مانده است، از آن نانوشته¬ای که اجازه کتابتش را نداد. آنگاه که طلب کتف از

جانب پیامبر اجابت نشد و صدای زمزمه خبیثشان که گفتند: «ان النبی صلی الله علیه و آله و سلم: یهجرکما یهجر المریض»، باز در گوش زمانه

مانده است و این سرآغاز تمام دردهای انسانیت است.
از کجای صفر باید گفت، از سقیفه یا از تنهایی فاتح خیبر یا از تیرهایی که جسد عزیز زهرا سلام الله علیها را به تابوت دوختند. از غم حسین یا از

غم زینب در مجلس یزید ملون از تلخی زهری باید گفت که شیرینی رئوفیت ماه هشتم را از همگان دریغ کرد یا از شیرینی شهادتی که به کام عمار و

سلمان به خون نشست.

از کجای صفر باید گفت؟
شاید سرور زینب از زیارت جابر و ملحق شدن سر ارباب بی کفن به پیکر پاکشان، بسیار اندک نسیم خنکی باشد بر صورت برافروخته صفر و

شیعه می کوشد به پنج علامت مومن بودنش که در حدیث از امام حسن عسکری«ع» آمده است که مومن پنج علامت دارد.

- 51 رکعت نماز در هر روز - بسم الله را بلند گفتن - انگشتر در دست راست کرده
- پیشانی بر خاک گذاشتن - زیارت اربعین خواندن
به زیارتی (اربعین) که ثمره اش تولی و تبری باشد برود تا حق پایمال گشته انسانیت باز پس گرفته شود و
اینکه بار دیگر از دل و زبان با صدای زیبا زمزمه کنیم نام خدای رحمان و رحیم را و مدد بگیریم تا درصراط
مستقیم او باشیم و در تحقق (لیظهره علی الدین کله) او نیز حتی به اندازه قدمی سهیم باشیم. انشاءاله

فصلنامه نجد شماره10زمستان92