نشریه الکترونیک نجد

یلدا واژه ای سریانی و به معنای میلاد است و چون شب یلدا را با تولدحضرت مسیح تطبیق می کردند آن را به این نام خوانده اند. چون ایرانیان این شب را شب تولد میترا (مهر) می دانسته اند آن را یا تلفظ سریانی اش یعنی یلدا پذیرفته اند و در واقع یلدا با نوئل (noel) اروپایی که در بیست و پنج دسامبر تثبیت شده، معادل است بنابراین نوئل اروپایی همان شب یلدا یا شب چله ایرانی است. «لغت نامه دهخدا، واژه یلدا»یلدا یا شب چله بلندترین شب سال در نیمکره شمالی زمین است. این شب به زمان بین غروب آفتاب از 30 آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول دی (نخستین روز زمستان) اطلاق می شود که این شب را ایرانیان و بسیاری اقوام دیگر جشن می گیرند. این شب در نیمکره شمالی با انقلاب زمستانی مصادف است و به همین دلیل از آن زمان به بعد طول روز بیشتر و طول شب کوتاه تر می شود.امام صادق علیه السلام فرمودند: زمستان بهار مومن است، شبهایش طولانی است برای عبادت و روزهایش کوتاه است برای روزه گرفتن.

ایرانیان در شب یلدا که بلندترین شب سال است دور هم جمع می شوند و اکثراً به خانه بزرگ خانواده می روند و پدربزرگ و مادربزرگ را گرامی می دارند و مسأله صله رحم که در اسلام و روایات بسیار تأکید شده را بصورت عملی انجام می دهند. مهمانی می روند که هم دیدارها تازه شود هم هر کدام چیزی با خود می برند تا فشاری هم به صاحب خانه نیاورند، دیوان حافظ که برگرفته از آیات قرآن است را می خوانند و بعضی ها برای رفع کدورت ها هدیه می دهند و یا اینکه به دیدار بیماران می روند، قصه های قرآنی را برای بچه ها می گویند تا از بلندی این شب نهایت استفاده صحیح را ببرند و شبی به یاد ماندنی برای خود، خانواده و فرزندان به یادگار بگذارند. امیدواریم روی شما به سرخی انار، شب شما به شیرینی هندوانه، لبتان مانند پسته خندان، عمرتان به بلندای شب یلدا و غم هایتان به کوتاهی روزش باد.

فصلنامه نجد شماره بيست ويكم پاييز96