موضوع: "شهرضا وبزرگان"

بزرگان شهرضا

 

میرزا نصراله فرزند حاج مرتضی نوه دختری ملا مصطفی حکیم (مصطفی العلماء) می باشند. تاریخ تولد ایشان در سال 1257 هجری قمری بوده و در خاندان علم و حکمت نشو و نما یافتند. حکیم نصراله بعد از آن که علوم مقدماتی را در شهرضا فرا گرفت به اصفهان مهاجرت نموده و فقه و اصول را نزد ملا حسینعلی تویسرکانی که از مجتهدان مسلم آن زمان بود تکمیل نمود و پس از آن برای تحصیل علم و حکمت به سبزوار مسافرت نمود و از محضر درس حاج ملاهادی سبزواری استفاضه و استفاده نمود.این عارف دانشمند پس از تکمیل دوره فلسفه و حکمت و بعد از فوت حاج ملاهادی سبزواری در نزد حکیم صهبا قمشه ای، فلسفه و عرفان را کامل نمود و به وطن اصلی خود یعنیقمشه (شهرضا) بازگشت و همواره به مطالعه و تدریس کتابهای حکمت مشغول بود و اشکالات علمی و فلسفی خود را نزد مرحوم ملامحمد باقر فضل آبادی که از بزرگانعلم و دانش و استاد کل آن زمان بود، برطرف می کرد.چنان که انزوا و گمنامی شیوه بیشتر حکما به خصوص دانشمندان این شهر بوده است، حکیم نصراله مجلس درس و بحثی که در خورد مقام علمی او باشد، نداشته است. از شاگردان حکیم نصراله، مرحوم شیخ اسداله متخلص به دیوانه از شعرا و حکمای شهرضا و دیگری حکیم فرزانه بوده اند. حکیم فرزانه می فرمودند: استادشان حاشیه ای بر اوایل امور عامه اسفار ملاصدرا نوشته بود که بسیار مفصل و قابل توجه بوده ولی متأسفانه نسخه ای از آن در دست نیست. بنا به گفته حکیم فرزانه طریقه میرزا نصراله در حکمت نزدیک به مشائین بود و به نظریه شیخ الرئیس و ابونصر فارابی خیلی علاقه مند بود. حکیم نصراله در کنار مطالعه و تدریس اقدام به احداث قنات حکیم آباد هم می کند.

وفات ایشان در سال 1324 هجری قمری و مدفنشان امامزاده شاهرضای شهرضا جنب قبر ملامحمدباقر قمشه ای می باشد.

 *روشنای یادها، میرزا نعمت اله جعفری

 فصلنامه نجد شماره بیست ودوم زمستان96